Kerwespruch 2014

Hollahi, trioholdrio
woas ich hier seh', des macht mich froh.
Iwwerall nur lust'sche Leit'
von hier und dort, von nah und weit.

Mensche aus Nauem, Griesem und Kloa-Gere,
e paar dinne – awwer aach paar schwere.
Leit mit veel und paar mit wenisch Hoorn,
mit geweschene unn mit dreckische Ohr’n.

Der oa hoat e Brill, de oanner en Hut,
junge Mädscher mit ner Spoang in de Schnut.
Die oane, die henn Strumphose o,
oannern stehn halb naggisch do.

Doch woher ihr kummt und wie ihr seid,
des is mir Worscht – vor allem heit.
Denn die Hauptsach is – des is ganz wischdisch,
ihr feiert die Kerb – und zwar rischdisch.

Fer e gelungenes Fest – koann ich garantiern,
denn mit meum Stammbaum – kann gar nix bassiern.
Die goanz Familie feiert seit eh und je
die Kerwezeit so rischdisch schee.

Meun Ungel, meun Bruder und meu Kussengs
der oane braad, die oannern meh' längs
hoann Rose geschosse uffem Kerweplatz
als Kerwevadder, Beivadder unn aach Watz.

Meu Doande, die Elke – stand mitte drin
im Tornhallsaal als Spaschelkönigin.
Und meun Babba, ach wie wunderbar
war Kerwevadder – un wenn er’s aach in Trewwer war.

Und oaner, ihr Leut', is jemand der kann’s:
koan geringere als meun Opa Hans.
Wenn oaner die Kerb lebt, doann is des er -
doann wirrer hoam zu geh', des fällt ihm schwer.

Zwaaundfuffzisch – ehr Leit, des is wohr,
des war vor ganz zwaaundsechszisch Johr,
war de Opa Kerwevadder, goanz genau do
und hat wie ich en Zylinner o.

Ihr seht, meun Stammbaum is dorsch und dorsch,
geprägt vun Kerb und vor allem vun Kerweborsch.
Vun dene sinn dies Johr aach wirrer genuch do,
guckt Eich doch oafach mol die scheene Buwe o.

Unn ach unser Mädscher, so frisch unn fein,
seun wie de schennste Sonnenschein.
Doch oam allermeiste, macht mich heit froh,
dass unser gut' alt' Biddelberner Kerb is wirrer do!

Drum heb ich meu Gläsje, mit dem goldene Woi
loasst jetzt oafach die Soije Soije soi
Nemmt en Schoppe - singt oans vun de schönste Lieder

Die Kerweborsch seun lust’sche Brüder.

Lied: Kerweborsch seun lust’sche Brüder

Mir schaue jetzt zurück ins letzte Jahr
woas so passiert ist, woas im Ort all war.
Doch die erst Geschicht, Ihr liewe Leit,
geschah bereits vor längerer Zeit.

Leider wurd, was soll ich sache,
der Vorfall uns damals net zugetrache,
drum wird die Sach, die schun längst is gewese,
halt erst zwoodausendvärzeh vorgelese.

Zwaa Männer hier aus unserm Ort,
sinn in Urlaub, goanz weit fort.
Nach Thailand sind sie, ach wie schön
mit viel Gepäck – awwer mit ohne Fön.

Nach viele Flugstunn warn sie da
und ginge glei zu Europcar.
Ein Auto gemiet, um durch des Land zu schieße,
sie wollte den Urlaub hat voll genieße.

Sie hätte gern des Auto do
do hinne – des schene Cabrio.
Der Mann vum Geschäft aus dem ferne Land,
gab dann noch wichtige Hinweise bekannt.

"Ja, ja", soache sie, "mir wisse Bescheid -
mer kumme aus Deutschland, mer seun gescheit!"
Doch sie hätte wohl besser zugeheert,
doann hätte se gewusst, dass man hier uff de link Seit fährt.

So sind se in ihr’n Jeep gehippt,
es Gaspedal kurz angetippt,
los gefahr’n – uff de rechte Seit
Ihr kennt Euch denke – die kamen net weit.

Noch de erste Kurv, wer hätt’s gedacht,
do hat aach schun gewaldisch gekracht.
De Schade war groß, der Spaß war vorbei,
und ich erzähl Euch Geschicht Nummer zwei.

***

Die Modder segt: "Heit misst ihr boade,
denn ich hab fer moije zum Esse geloade.
Die halb Verwoandschaft kimmt vorbei,
mir esse doann viertel vor zwei."

Zum Esse sollts gäwwe – ohne Scheiß
Geschnetzeltes mit Klös' statt Reis.
In de Küch wurd geschafft mit Leib und Seele,
die Hausfraa sah baal aus wie e Behle.

Pünktlich seun die Leit doann gekumme,
henn uff de Stühl glei Platz genumme.
Die Klös hatte Biss, war’n net zu groß,
unn doann kam de Dibbe mit de Soß.

Sie schebbe sich die Deller voll
unn soache all, des schmeckt jo toll.
Doch oam fällt uff, das woas net stimmt,
ob des Fleisch vielleicht noch kimmt?

Die Köchin kriggt en riese Schreck,
und segt; "oh Gott woas bin ich depp".
Des Fleisch des fehlt, sie hat's kapiert.
Doch woas war los, woas war bassiert?

Sie hat mit Maggi-Fix die Soß kreiert,
und dobei goanz veel geriehrt.
Und vun dem Riehrn war sie so besesse,
do hoat sie oafach es Fleisch im Kühlschrank vergesse.

Hallihallo, die Stimmung war groß,
so gab es halt nur Klos mit Soß.
Des war die zweit Geschicht gewese,
ihr kennt’s Eich denke – die dritt wird jetzt gelese.

***

En gestandene Mann, der is gefaan,
mit de Deutsche Bundesbahn.
Denn nach einer großen Sause,
war er mied und wollt nach Hause.

Doch in dem Zug – er trank grad noch en Schobbe,
entdeckt er weiter vorne drei scheene Bobbe.
Och, denkt er, ich könnt mich uff die schnelle,
doch groad e mol zu dene drei geselle.

Und wie des so is, hoat mer gesoffe genuch,
do babbelt mer aach gern wie e Buch.
Er schwätzt und erzählt, und gräbt se aach o'
doch de Mädscher gefiel des gar net so.

Denn während er dene dut es Ohr abkaue,
ist die oa wohl groad am Verdaue.
En Gogser, en Blick, schun hat’s geroche
sie hat ihm schee uff die Fieß gebroche.

Do hoat er sich schnell hie gesetzt,
es Maul gehaale und nix meh geschwätz.
Für Dich mein Freund und die brechende Frau,
singe mir des Lied 'Kornblumenblau'.

Lied: Kornblumenblau

***

Die Handballmädscher die feiern gern,
mal dehoam, mal in de Fern.
An Weihnachte hat mer sich gesagt,
mer mache bei die Heiner uff de Weihnachtsmarkt.

Ein schöner Abend, mit viel Genuss
bis die oa mol brunse muss.
Leider wurd’s schun rischdisch Zeit,
doch koan Klo is zu säje weit und breit.

Doann sieht sie de Brunne am Lange Lui -
hie gerennt, Hos ennunner und dann awwer hui!
Sie hat gepinkelt, so rischdisch doll,
vor alle Leit macht sie de Brunne wirrer voll.

***

Es gibt e Grupp aus em Turnverein
die schafft es aach immer in de Spruch hinein.
Die Gymnastikfraue wollte faan
bis noch Meenz – mit de Eisenbahn.

Do hocke se im Zug und giggele und schwätze,
dunn debei schun e paar Schoppe petze.
Do merke se net wie die Zeit vergeht,
bis de Zug uff oamol in Wiesboade steht.

Vor lauter gezwitscher in dem Eisebohwouwe,
seun die Mädscher e bissje zu weit geflouwe.
Doch zwaa Stunn speerer, ging woas e Glick,
vun Gleis vier en Zug zurick!

***

A oanner Grupp fuhr iwwern Rhoi,
noch Nierstoa gings, es gab guude Woi.
Zwaa Dame wollte dann frieher zurück,
und seun Richtung Fähre abgerickt.

De Rest von de Grupp tut weiter trinke,
unn drei Stunn speeder de Wert beiwinke.
Sie seun doann oan die Fähr' - es war die letzt'
do kame die zwaa Dame de Berg runnergewetzt

Ehr liewe Leit, ich glab ich droam,
wollte die net vor Stunne schun hoam?
Do henn se uffem Weg de falsche Abzweig genumme,
unn doann – wie solls seu – de Rhoi net meh gefunne.

Mer muss bedenke – Nierstoa oam Rhoi,
do machste oan Schritt und fällst doch fast eneu.
Unn uffem Berg, Ihr Mädscher, des is doch klar
dass do de Rhoi noch nie gewese war.

***

Mer sollt jo moane, vun hier noch Gere
des wär en Weg, koan wärklisch schwere.
Des dachte aach oaner noch jung und hold,
der zum Zelte in de Wildpark wollt.

Aus Biddelborn hoat er noch rausgefunne,
doch doann war die Orientierung komplett verschwunne.
Uff de Autobahn mit 150 geblose,
des koann mer halt, uff so braade Stroße.

Unn zack, die Ausfahrt Gere verpasst,
vorbei an de nächste Tank & Rast.
Voll verirrt, jetzt war es schun speed,
doch er hoat jo e Navigationsgerät.

Jetzt tippt er ein "Zum Waldschwimmbad"
weil des in de Näh vum Zielpunkt lag.
Des Navi seegt: "Alles klar,
mach deun Motor o und fahr".

"Ihr Ziel ist erreicht", tönt es dann ganz trocken,
aber er blieb dann doch lieber im Auto hocken.
"Nauheim" stand da uff dem Schild im Ort,
scheiße, denkt er und fährt wirrer fort.

Zwaa Stunn speeder hat er es gefunne,
er is im Wildpark ogekumme.
Doann is er uff de Platz gerennt,
und die Kinner henn Applaus gespend'.

Doch falls ihr denkt, des wars gewese,
nein - Teil zwei wird jetzt hier vorgelese.
Denn dieser Kerl mit dem Orientierungssinn,
sollt ach noch Nachtwandern mit de Kinn.

Nachts um elf, wie solls oannersd seu,
steckt er mit de Kinner im Schloambes dreu.
Total verlaafe im dunkle Wald,
die Kinn hatte dorscht und es war ehne kalt.

Iwwer Beem gestolpert, im Gestrüpp geläje
doann henn se plötzlich e Licht gesäje.
"Des ist es Lagerfeuer", sagt unser Freund,
"mer seun glei do, es wird net me gegreunt".

Doann hoann ses erreicht, des helle Licht
doch ein Lagerfeuer, war des nicht.
Die Leit dort, henn aach goanz komisch geschwätzt,
do hoat er sich erst mol hiegesetzt.

Dann kam der Schock, en ziemlich schwere:
Muslimische Gemeinde - "Nasir Bagh in Gere".
Immerhin wusst er jetzt, wo er war
und dass es bis zum Ziel nur noch oan Kilometer war.

Mein Bub, nimms locker – zeig keinen Frust,
mir singe für Dich "Das Wandern ist des Müllers Lust"

Lied: Das Wandern ist des Müllers Lust

Vom nächste Block bericht ich gerne,
denn es geht um Reisen in die Ferne.
Als erstes wird e Geschicht verzehlt,
die uffem Kreuzfahrtdampfer speelt.

Mit de AIDA sollt die Reise geh'
weil feiern geht dort besonders schee.
Uffem Unnerdeck, do gibt es en Schuppe,
do koann mer doanze bis in die Puppe.

Dort warn die Leit am Feiern und Schwofe,
doch der oane war mied und fängt o zu schloofe.
Des ist so oaner, den koannste ums verreckte -
wenn er mol schläft – aus em Traumland net erwecke.

Des Personal vun dem Schiff stand glei bereit,
und moant, dass der Kerl im Koma leit.
Sie dunn ihn mit vier Leit abtransportiern,
es sah aus, als wollte sie ihn glei obduzieren.

Doch er bekam nur e Spritz, so e rischdisch fett
do is unsern Kerl awwer hochgeschreckt.
Er hoat doann gefregt, woas des doann soll,
er war jo noch net emol rischdisch voll.

Er stand do rum im Krankehauskittel,
war goanz hibbelisch vun dem Uffweckmitel,
Doann hoann se ihm die Rechnung gezeigt,
zwoohunnert Euro – ehr liewe Leit!

Er hat nur e Mütz voll Schlof genomme,
und wurd debei voll ausgenomme.
Vielleicht gehste es nächste mol – des wär nett,
wenn de mied bist, oafach in deu Bett.

***

Trauter Urlaub, am Meer, zu zweit,
machte e Päärche und fuhr fort ganz weit.
Doch im Hotel henn se herausgefunne,
dass sie aus Versäje henn was mitgenumme.

Ihrm Sohn seun Geldbeutel mit allem drin,
sie denke sich, des is net schlimm.
In oaner Woche kumme sie jo zurück,
unn deponiern im Safe, des gute Stück.

Der Urlaub war dann rum, des war bleed,
ratzfatz es wieder nach Hause geht.
Korz vor dehoam, schreit die Fraa wie besesse:
"Mer hoann de Geldbeidel im Hotel vergesse".

Doch sie hat noch oan Doach frei woas e Glück,
und fährt die Streck groad wirrer zurück.

Im Hotel guckt sie doann in den Safe eneu
und seegt: "Des derf doch net seu".
Denn außer ihrm Sohn seu Portemonnee,
lag in dem Safe noch veel meh.

Sie hatt ihr Kreditkaade drin und ihr Uhr,
de Schmuck, ihr Handy und e Angelschnur.
Ja, mer koann es werklich kaum fasse,
ihr Hab und Gut hat sie zurück gelasse.

Im Spruch geht’s jetzt weiter alleweil,
mer seun schun längst im Mittelteil.

***

Es war e Grupp Männer – koaner hieß Björn
die waren uffem Ijsselmeer zu nem Segeltörn.
Erfahrung mit so was, henn die vier net –
awwer sie henn sich gesoagt: "ach, des werd".

So fuhrn se dann – wer hätt’s gedacht,
iwwers Wasser mit ihrne Segelyacht.
Sie tun den schöne Tag geniese –
und mit Schnaps und Bier begiese.

Zu später Stund – zwaa hadde schun geläje
henn sie Steuerbord e Boije gesäje.
Was die wohl bedeutet, hat ma sich gefregt.
Do segt der oane – der wo sich groad hie geleegt:

"Woas waaß ich – ich bin schun voll.
Ich glaab, dass mer do drumerum fahn soll."
Ei gut, denke die oannern, so soll es sein –
und leite alsbald die Wende ein.

o hoann se des Bootche ganz geschickt,
um die Boje erum gedrickt.
Doch korz Zeit speeder honn sie sich erschrocke –
denn sie hatte festgestocke.

Sie hätte sich lieber mol schlau gemacht,
denn die Boje – war als Warnung gedacht.
Doch die Kerl hatte halt überhaupt kein Plan
die seun mit voller Wucht uff e Sandbank gefahrn.

Die Küstenwache musste dann kumme,
und hat die Jungs in Schlepptau genumme.
Wir danken Euch für diesen Spaß,
ich trink en Woi und die Musik gibt Gas!

Lied: Wir lagen vor Madagaskar

***

Es war einmal ein junges Pärchen,
da sagt die Frau: "Oh, Du mein Bärchen,
mir zwaa, mir gehn jetzt oafach fort –
eukaafe dun mer, im scheene Ort."

So seun se aus em Haus im Nu,
und ziehe fest die Hausdeer zu.
Do seegt de Moann: "Ich glaab ich spinn
de Schlissel leit in de Wohnung drin!"

Do hoat die Fraa erumgepienst,
und rifft glei noch em Schlüsseldienst.
Durch Zufall kimmt, es war korz vor drei
de Nachbar groad emol vorbei.

Der erfährt vun dene ehrm Maleur,
unn segt: "Loast mich mol, des is gar net schwer".
Do is er oamol ums Haus gehippt,
es Badfenster wär ganz leicht gekippt.

Flink und graziös – als macht er öfters so Dinger,
fummelt er oam Fenster mit seune Finger.
Koa zwaa Minude warn vergange
do hat des Fenster uffgestanne.

Doann stumbt er des Fenster noch e kloa bissje o,
uff oamol hoats en laude Schloach gedo!
Doann tut es Scheppern und laut halle,
denn die teuer Parfümsammlung ist e erunner gefalle.

Chanel, Armani, Klein und Dior,
tausende Scherbe fande sie vor,
Im Haus soll’s angeblich heit noch stinke,
do druf muss ich erst mol oaner trinke!

***

Oan Silvester wollt oaner so rischdisch Knalle,
Mit riesische Kracher, des würd ihm gefalle.
Er kennt do so en Spezialversand,
der wär für elitäre Effekte bekannt.

So hat er sich fer en haufe Geld,
vun "Gott was woher" die Böller bestellt.
E riese Paket – er hoats glei uffgemacht,
do hoat er sich gefraat, do hoat er gelacht.

Er macht sich ferdisch, er wär bereit
die Glocke hoann doann zwölf geleit.
Mim Feuerzeug in de Hoand, jetzt war er froh
steckt er nun seu Böller o.

Die Zündschnur glimmt ach schun im Nu
doann hält er sich die Ohren zu.
Jetzt geht es los – en Moment noch korz -
doch es kam koan Knall, sondern nur en Forz.

Do hoat er awwer laut geknurrt,
denn er wurd ganz schee belurt.
Des warn koa Knaller, sondern nur Attrappe
e Stücksche Zündschnur und de Rest war Pappe.

***

Achtung, ruh' und horscht gut zu'
woas ich vun de Feierwehr berichte tu.
Jetzt iwwerläje alle, woas koann des doann seu,
dass die schun wirrer im Spruch seun dreu.

Letztens Sunndoachs, als die Sunn emol schien,
traf man sich zum Fototermin.
All war’n se geloade, und all warn se da,
die Junge, die Alde und die Ehrengarde a.

Sie war’n frisch gewäsche unn aach rasiert,
hoann sich fers Foto doann ordentlich postiert.
Sie howwe gelächelt, ordentlich und brav,
bis oaner segt: "wo issen de Fotograf?"

So stande se do, in Uniform und Tracht,
doch koaner war do, der es Foto macht.
Sie gucke sich o' und oaner segt "gelle,
mer henn vergesse en Fotograf zu bestelle."

Ich brauch jetzt schnell emol en Schobbe,
denn meu Kehl, die is Forztrocke,
drum wink ich jetzt de Blaskapell,
speelt es Feierwehrlied mol schnell.

Lied: Hier kommt die Feuerwehr

Handwerklich is oaner recht ungeschickt,
drum hat er en neue Werkzeugkoffer gekriggt.
E fraat sich wie sunst was und seegt nur "Sauwer!"
Jetzt hat er Hammer, Sä' und Kreuzschlitzschrauber.

Er nimmt de Koffer in seu zwaa linke Händ
und is glei in de Keller gerennt.
Dort will er alles ganz genau studiern,
und des Werkzeisch doann mol ausprobieren.

Doch zwaa Stun speeder, ruft er seu Fraa,
die kam gerennt und war glei da.
Sie sieht ihn schwitze, ihrn gute Mann,
und freegt ihn glei: "Was machst du doann?"

Doch der, der is total meschugge,
dut ganz hilflos durch die Gäjend gucke
"Ich drick seit zwaa Stunn uff die Knebbscher druff
doch der Werkzeischkoffer, der geht net uff!"

Die Fraa, die seegt: "Lass mich emol!
Du liewer Gott, woas bist du hohl
Ich sag Dir jetzt, was du net weißt,
der Koffer is noch eugeschweißt!

***

Mer seun iwwer dreißig Kerweborsch,
unn die henn mondoachs goanz schee dorscht.
So aach letztens, mer hatte beim Schröppel reserviert,
awwer de Wert hat uns eiskalt abserviert.

Mir stande vor de Tür, doch die war zu,
denn de Wert, der hat nix besseres zu du,
als seu Wertschaft oafach abzuschließe,
um es Läwe uff de Couch zu genieße.

So stande mer drauße uff de Stroß,
mit weißem T-Shirt und blaue Hos'.
Dem Wirt is e mords Geschäft entgange,
denn mir seun oafach woannersd hie gange.

***

Mir bleiwe jetzt beim Thema Bier
nämlich bei de Wertschafte in unserm Örtche hier.
Wenn mer net uffbasse, is des baal so,
doann stehn mer Biddelberner ohne Kneipe do.

Beim Onkel Otto, do leeft gar nix meh,
zum Kiehle, koann mer schun loang net meh geh.
Beim Siggi, im Dorfkrug, woas wars do schee,
doch de Wert geht jetzt woannersd hee.

Doann gab es aach mol es "Kiosk am Eck",
die hatte sogar moijends schun Fleischworscht unn Weck.
Woas hadde mir Kerwemontag dort immer en Spaß,
drin getrunke und gedoanzt uff des Gass.

De Schlauch, ja des is aach so e Ding –
Ich glaab, do is schunn wirrer en oannern drin.
Dort wurd oan Fastnacht, so wurds mir gemeld'
die Bedienung übrigens glei dreimol eugestellt.

Und doann gibts de Ponyhof, drauße im Wald,
ach woas war des Bier do so kalt.
Doch do is seit zwaa Johr schun koaner meh' drin,
woas ist doann los? Des is jo schlimm!

Beim Schröppel – im Ort so mit es älteste Haus,
do geh’n wohl aach die Lichter wirrer aus.
Woas war do frieher der Kerwemondoach so doll,
bis hinne in de Eck war de Hof goanz voll.

Unn doann gibt's jo hier noch es Boukaru,
ach noa – des hoat jo schun ewisch zu.
Woas macht mehr jetzt, wohin geht mer nur?
Am beste zum Schwane – orrer zu de Schnur.

Doch woas mir am meiste am Herze leit
doann is des hier, wo ihr groad seid.
Hier die Wertschaft, hier unser Kron,
hoat erlebt hunnertneunundreißig Kerwe schon.

Seit oam Johr, unn des macht mich froh,
is unsern gute Theo wirrer do.
Do schmeckt es Bier, es esse is doll,
unn noch em Handballspeel wird so mancher hier voll.

Doch die Ried hat se verkaaft, fer en Appel unn e Ei,
in knapp vier Johr, is hier alles vorbei.
Mir wird ganz annersd, wenn ich dro denke tu,
woas hier bassiert, des lässt mer koa Ruh'.

Ihr Biddelberner, woas is nur los hier im Ort?
So langsam gehen die Traditionskneipe fort.
De Tornvereun hat baal koa Wertschaft meh'
un wohie solle mir Kerweborsch doann geh?

Doch bevor mir jetzt glei die Träne kumme,
wird emol schnell en Schoppe genumme.
Und Kerweborsch singt jetzt mol glei,
mer trinke liewer hier, als auf Hawaii.

Lied: Es gibt kein Bier auf Hawaii

Des war’s vom Spruch schon fast gewese,
die letzte Klopper wer'n jetzt noch verlese.
Beim oam wurds Zeit fer nei Inventar,
weshalb er bei IKEA war.

Dohoam wollt er aus em Möbelwaache,
die Sache glei in Haus neu trache.
Doch des ganze wurd zur Qual
denn die Hausdeer war e bissje schmal.

Jetzt stand er do, mit seum ganze Kram,
Ohne Ideen und ohne Plan.
Er muss jetzt handele, es wird langsam Zeit
denn die Grobmüllsammler stande aach schun bereit.

Do is ihm die Idee gekumme,
hats Telefon in die Hand genumme.
Er klingelt bei nem Zimmermann,
ob er vielleicht mol kumme kann.

Er kam doann ach glei ogefaan,
mit nem riese große Kran.
Dann hieve se, ei des is feu
die Möbel in de erste Stock eneu!

***

Bei viel Sonne, Räje unn aach Wind,
do wächst es Ukraut ganz geschwind.
Des koann oam jo in de Wahnsinn treiwe,
drum tut oaner zum Gasbrenner greife.

Voller Elan, so legt er los,
der Dreck verschwind' fix vun de Stroß.
Oam Zaun entdeckt er noch paar Halme,
uff oamol fängts do mächtig o zu qualme.

Doann hat es oamol "Wusch" gemacht,
unn es Feuer war entfacht.
Die Fladder is ihm do gegange
als die Thuja-Heck hat in Flamme gestanne.

Mim Schlauch wollt er dem Feuer an de Kroache,
doch Ihr Leit, ich kann Eich soache,
des Wasser woas do kam, war en goanz kloane Erguss
ungefähr so, wie wenn ich emol pinkele muss.

Oa Glick war’n die Nachbarn do,
vunnem Polterabend näwedro.
Die henn die Flamme doann erstickt,
die Feierwehr kam trotzdem ogerickt.

***

Der Kerwespruch hoats mol wirrer gezeigt,
dass es Läwe die beste Geschichte schreibt.
Des war’s gewese, der Spruch ist aus.
Hat’s Euch gefalle, gebt uns oaner aus.

Hoabt Ihr oaner vielleicht im Spruch vermisst?
Es kimmt schun mol vor, dass mer woas vergisst.
Erzählt es uns speeder, bei nem Gläsje Woi,
wenn’s gut is – kimmts halt neegst Johr neu.

Doch jetzt wolle mir die Kerb genieße,
mit reichlich Woi und Bier begieße.
Awwer tuts mim Saufe net iwwertreiwe,
doann kennt Ihr aach bis Nochkerb bleiwe.

Kummt in die Tornhall und gebt mit uns Gas,
denn gemeinsam feiern macht doppelt so veel Spaß.
Und zum Schluss soach ich Eich des eine noch gern:
Meh' wie en Biddelberner, koann en Mensch net wern!

Hoch die Gläser, hoch der Wein,
die Biddelberner Kerb soll unser sein.
Jetzt lasst es bis zum Ortsend halle,
de Kerwemarsch, er soll erschalle.

Lied: Kerwemarsch

  • Aus der Feder von
    Mirko Bott
  • Kerwevadder
    Matthias Dörr
  • Beivädder
    Eric Scheuermann, Max Kraus
  • Kerwewatz
    Tobias Friedmann
  • Schmuddels
    Lars Eidenmüller, Jan Raiß, Michi Haas