Kerwespruch 2010

Ihr Leut, seid still und störet nicht,
weil jetzt de Kerwevadder spricht!

In meune Hand hab ich ein Dokument,
des außer mir fast koaner kennt.
Do drin steh’n Sache - meh’ als genuch
des is de neije Kerwespruch.

Unn koaner wird hier drin verschont,
ob der jetzt hier orrer woannersd wohnt.
Ob der Moslem is orrer Katholik,
ob Privatmann orrer vun de Politik.

Vun alle Sorte Mensche und Leut,
präsentier ich en Haufe Bleedsinn heut.
Es seun e paa scheene Klopper debei,
de erste kimmt schun uff Seite drei.

Doch zunächst wird hier vun mir vermeld’:
fer unser Kerb wurd extra die Sunn bestellt.
Denn des is wischdisch, sunst koanns passiern,
dass moanche Leit die Kerb iwwer friern.

Aach ich hab gefror’n an diesem Ort,
drum bin ich vor zwaa Woche noch mol fort.
Ans Meer bin ich gereist ganz weit,
unn hoab mich intensiv uff die Kerb vorbereit.

Jetzt bin ich hier, mit zwaa Bändscher am Hemd
damit mich jeder aach sofort erkennt.
Denn ich seun de Chef vun diesem Feste -
ich bin de Kerwevadder - und zwar de allerbeste!

Unn auch dies Jahr haben wir beschlosse,
uns von Pferdscher dorchs Ort trage zu losse,
Denn des geheert zu de Kerb dezu -
so wie die Euter zu de Kuh‘.

Doch Ehr mißt wisse, ich hab e Tierhaarallergie
unn trotzdem hock ich hier ouwe uff dem Vieh.
Meu Noas und meu Aache seun schun e bissje merb,
doch woas macht mer net alles, fer unser Kerb.

Jetzt zähl‘ ich mol korz meu Buwe dorsch -
fünf, zäje, fuffzeh… dreißig Kerweborsch.
En haufe Kerl hoann sich hier zusamme gefunne -
des seun oans, zwaa meh‘ als im Volkshaus drunne.

Ja, do unne, des dut mir jo schun e bißje weh‘,
wenn do gar koa Kerb mee is - des wär‘ net schee.
Awwer so isses nun mal, do misse die dorsch,
drum gibt’s dort e Kerb mit nur drei Kerweborsch.

Doch loaßt uns net iwwer die annern lamediern,
bei uns wird des hoffentlich net passiern.
Mir gäwwe alles unn helfe mit
dass es in de Tornhall noch lang die Kerb gibt.

Genuch gebabbelt, meu Kehl ist trocke -
Ich trink jetzt erst e mol en Schoppe.
Ihr liewe Leut, stimmt alle mit eu -
Die Biddelberner Kerb soll unser seu!

Lied: Kerwemarsch

Vum Konjunkturpaket gab’s Geld vum Staat -
des hat die Biddelberner Regierung gefraat.
Drum tut mer, weil’s net schee hat ausgesäje -
am Volkshausplatz neije Pflasterstoa verläje.

Unn uff dem Platz, wo heit de Autoscooter lacht,
do hoat mer sogar e Trepp hiegemacht.
Ja, so e Treppche, des is schun schee -
do koann mer jetzt hoch unn runner geh.

Doch Ihr Leut, so glaubet mir,
der Mensch ist ein Gewohnheitstier.
Seit gefühlte hunnertfuffzisch Jahre,
ist mer vun do hinne mi’m Auto druffgefahre.

Unn so hatte eunische net mitgedenkt,
unn seun mit ehrm Opel die Trepp runnergerennt.
Es hat geruckelt und schun war’s passiert -
sie hatte ehr Autos verschammeriert.

~~~

Ehr liewe Leit, es folgt sogleich,
die nächst Geschicht', des soach ich Eich.
E Fraa vum Ort schafft beim Friseer,
schneid die Hoorn stets mit de Scheer.

Doch leider kann sie net schaffe geh‘
sie hat de Arm in Gips - und des tut weh.
Mit einem Arm, kann ich Euch saache,
tut mer im Alltag sich mit allem Plage.

Letzens hat die Fraa gefrorn
und schafft en Pulli iwwer ehr Ohrn.
Mi’m Gibsarm eneu - des hat geflutscht
der ist ganz flott in de Ärmel gerutscht.

De oannern Arm haot sie doann dorchgereckt
doch uff oamol hat sie festgesteckt.
Sie wurd dann furschtbar hibbelisch -
denn de Ärmel war asch knibbelisch.

Der Arm steckt fest und des war böse
denn der Knoode, der lies sich net löse.
Sie schüttelt ehrn Arm vor und zurück
langsam geht’s vorwärts - Stück fer Stück.

Noch oamol gestumpt - doann hat sie’s gepackt
doch do hats ach schun goanz komisch geknackt.
En kurzer Schmerz - sie wurd ganz blass,
de Schweiß kimmt gelaafe - die Stirn ist nass.

Sie sieht uff ihr Finger - des ist net gelouwe
denn die warn gebroche und ziemlich verbouwe.
Vielleicht hat vun Eich oaner jetzt e paar Tipps
wie mer sich oozieht - mit zwaa Ärm in Gibs.

~~~

Ein Jägersmann im Rentenalter
er haaßt net Klaus - und aach net Walter,
zog im Frühjahr - es war noch kalt
zum Wildsau-Schieße in de Wald.

Goanz in de Näh vun rer alte Mauer,
legt sich der Jäger auf die Lauer.
Stunneloang hat er do rum geläje,
doch bis uff Haase war koa Wild zu säje.

Die Sunn‘ war schun oam Unnergeh‘
do sieht er die Wildsau vor sich steh.
Horrido und Waidmannsheil
Die schieß ich jetzt - woas wird des geil!

Bei aller bestem Büchsenlicht
werd des Vieh glei hiegricht
Er hebt des Gewehr ganz hoch erregt
jetzt wird die Sau zurecht gelegt.

Noch e bissje näher, doann is Schluss
do dut’s en Schloach - es fällt en Schuss.
Die Sau fällt um - vum Blut goanz rot
ich deed soache - die is dood!

Doch unsern Jäger - ganz verdutzt
hat seu Schießgewehr gar net benutzt!
Do stimmt was net - was ist hier los?
Macht sich vor Angst fast in die Hos‘.

Uff oamol steht vor ihm, ei glaabstes doann,
en ihm bekannte Jägersmann.
Er hat in de Hand e raachend Flint,
unn fraat sich wie ein kleines Kind.

„Ei guure wie und auch Helau,
is des net e präschdisch Sau?
Die stand da rum allein im Wald -
da dacht ich mir, die mach ich kalt.“
Oh’ was war der Jäger sauer
stunnelang liegt er uff de Lauer.
Doann kimmt so en Kerl dahergelaafe,
unn dut ihm schee de Schneid abkaafe.

Mach der nix draus, deu Zeit wird noch kumme,
drum kriegste vun uns de „Grüne Wald“ gesunge!

Lied: Im grünen Wald

Oam Mai-Fest war’s gewese,
do wurd getrunke, ziemlich böse.
Doch oaner hat genuch vun dort,
unn fährt mi’m Auto schließlich fort.

Om Griesemer Weg wollt er hinnerum
doch do stehn jetzt Heiser - des ist dumm.
Weil er voll war, hoat er des net bedacht,
unn ist irgendwie in en Gaade gekracht.

Es wurd geschoben und gedrückt,
doch es ging nix vor unn nix zurück.
Er fand des ganze gar net gut,
er hat festgestocke mit zwaa Promill im Blut.

Er rifft seu Fraa oh - Schatz kumm zu mir
du musst mir helfe, des sag ich Dir.
Doch die segt: „Mein Mann, es tut mir leid,
ich bin leider aach schun ziemlich breit“.

Doch sie hoat sich iwwerredde loasse,
unn ist mit ihrm Jeep zu ihrm Moann geschosse.
Sie will dort groad aus dem Auto hippe
do rufts vun hinne: „Blasen bitte“.

Die Nachbarn hatte den Vorfall gemeld‘
unn schun längst die Polizei bestellt.
So was gibt aach nur bei uns im Ort -
bei alle baad ist jetzt de Labbe fort!

~~~

Es geht jetzt weiter mit de Landwirtschaft,
do werd stets wie doll geschafft.
Letztens dut oaner iwwer de Acker wetze
un will mit de Maschin die Kartoffel setze.

Doch uff oamol hat der Landwirt sich gebickt,
do is ihm seu Handy aus em Hemd abgerickt.
Es hat noch korz uffem Borrem gedoanzt,
do hat’s die Maschin aach schun eugeplonzt.

Nach Feierowend, so wurd’s verzählt,
hat mer dem Kerl seu Nummer gewählt.
Und der is uff alle Viern iwwer de Acker geeilt
unn hat des Handy oogepeilt.

Schließlich hört er in de‘ Erd goanz unne
ein leises bimmeln - Handy gefunne.
So kann’s geh‘, Ehr liewe Leit
die nächst Geschicht halt ich bereit.

~~~

Bei de Eintracht Frankfurt - dem Fußballverein
Da muss man mal gewesen sein.
So hat oaner Kadde und fährt dort hee
zum Spitzespiel gäje de FCB.

Des Stadion war richtig voll,
und die Stimmung dort war super toll,
Doch leider kam, was komme muss,
Bayern führt bis korz vor Schluss.

Und unsern Fan denkt, ja ok...
do kann ich aach nach Hause geh.
Die Euntracht wird bestimmt verliern -
do tut nix mehr hier bassiern.

Er war groad aus de Arena draus,
do gab’s hinner ihm en mords Applaus.
En Frankfurter hat de Ball sich gäwwe losse
unn kerzegroad ins Tor geschosse.

Unn koa Minuud speeder, do wars bassiert,
do hoann die Bayern noch oaner kassiert.
Mi‘m Tor des Jahrhunderts gewinne die Kicker vum Main
doch da war unser Fan schon fast daheim.

Ach, woas hat der Kerl sich geschämt,
denn owends in Biddelborn wurd er verhöhnt,
Hunnert Euro musst er fer die Kaad hieläje -
unn hoat vun dem Speel eigentlich gar nix gesäje.

Mir singe jetzt - drum heb ich mein Wein
Des Lied vun de Frankfurter Kicker vum Main.

Lied: Im Herzen von Europa

Sicherheit am Haus ja des is wischdisch,
unn wenn mers macht, macht mer des rischdisch.
Drei Schlösser, Zäune und Alarmanlaach,
Videoüberwachung des hoat mer aach.

Moanche henn Panzerglas im Fenster drin,
orrer spezielle Griff, damit die net zu öffne sin.
Denn es gibt viel Gesindel, die gern mol was klaue,
groad bei Leit, die neije Heisjer baue.

Doch die Sicherheit war oam aus Biddelborn,
letztens zum Verhängnis geworn.
De Schlissel steckt vun inne, die Deer is zu,
Alles is verriegelt - unn jetzt? Unn nu?

Alles versperrt, koa Fenster war offe,
selbst iwwer de Schornstoa uffem Dach do droffe,
war net in die Wohnung zu gelange,
jetzt hat er dabbisch do gestanne.

Do kimmt seun Kumpel unn seegt: „Bass mol uff,
„ des gagelische Schlößje, krieg ich goanz schnell uff!“
Mit zwaa Drädscher hat er korz an de Klingel gespeelt
unn die Deer geht uff wie frisch geelt.

Des mit der Sicherheit war wohl ein Witz,
denn geholfe hat die mol wärklich nix.
Vielleicht sollt er sich fer veel wenischer Kohle,
beim Praktiker e Vorhängschloss hole

~~~

Im Friehjohr is oaner uff die Autobahn,
um zum Schaffe zum Opel zu faan.
Er war noch mied, er hat gestern gelumpt,
doch seun Wecker hat ihn aus em Bett gestumpt.

Unnerwegs war’s komisch, fast koan Verkehr,
niemand zu säje - unn die Strooße seun leer.
Beim Opel doann - de Parkplatz verwaist
ei‘, seun die Kolleesche all vereist?

Er geht an die Pforte, ach do koaner drin,
des gibt’s doch net, wo seun die all hin?
Uff oamol fällt’s ihm wie Schuppe vun de Aache -
Feierdoach - des muss mer oam aach saache.

Do hat er awwer ganz schnell umgedreht,
unn sich glei wirrer in seu Bett gelegt.
Unn hätt‘ er des dehoam net rum erzählt -
doann hätt die Geschicht im Spruch hier gefehlt.

~~~

Letzt Johr oan Kerb, do war’s hier goanz doll -
die Tornhall war so rischdisch voll.
Doch do henn so eunische Vollidiote -
Sache gemacht, die warn verbote.

Moijends frieh seun se hier oan die Kron gekroche
unn henn de Bierwouwe oafach uffgebroche.
Doann henn die Kerl goanz unverhole
unserm Wert de goanze Schnaps gestohle.

Oam Kerwesunndoach oam Kerwespruch
gab’s doann zu trinke net mehr genuch.
Koa Hietscher unn koan Wodka-O -
do war unsern Wert gar net froh.

Doch zum Glick seun se erkannt worn, die paar Dolle
vun Leit, die moijends ehr Weck warn holle.
Unn Gerüchte zu Folge is do gesäje worn,
de letzte rote Kerweborsch vun Biddelborn.

~~~

Mir bleiwe jetzt beim Thema „Kron“
viele vun Eich wisse des schon,
unsern Wert denkt dro, baal Schluss zu mache,
doann gibt’s hier gar nix meh’ zu lache.

Es wurd schun alles Mögliche versucht,
en Nachfolger wurd bisher vergeblich gesucht.
Unn is der Loade erst mol Dicht,
doann is wahrscheuns fer immer Schicht.

Die Kron, e Beiz mit Tradition,
do leeft des Bier seit Jahrhunderte schon,
en Treffpunkt fer alle hier aus unserm Ort,
unn moanche kumme ach vun weiter fort.

Loaßt uns hoffe, dass all des erhalte bleibt,
fer die Kerb, die Vereune und die veele Leit.
Drum speelt die Musik für Euch alle miteinander
en alte Schlager vum Peter Alexander.

Lied: Die kleine Kneipe

Heutzutage in der Moderne,
spült man von Hand nicht gerne.
So hat mer jetzt - woas ist des schee,
e Spülmaschin in de Küch rum steh.

Do schütt mer groad es Spülmittel enei,
des geht wie vun selbst, eins-zwei-drei,
uffs Kneppsche gedrickt - da freut sich der Herr
denn zwaa Stunn speerer hoat mer sauber Gescherr.

Bei oaner Familie, ich soach net bei wem,
dut näwerm Geschirrspüler die Wäschmaschin stehn.
Oan falsche Griff, do war es passiert,
es Weschpulver wurd in die Spielmaschin gerührt.
Koaner hat’s gemerkt - zumindest net glei,
awwer irgendwoann speeder - gabs e mords Sauerei.
Ach woas hat die Modder gescholle,
als de Schaum ist aus de Kich geqoulle.

So war’s gewesen, was soll ich sagen -
man hat die Leut zur Schaumparty geladen.
Die Stimmung dort war riese groß
bei mir dehoam in de Weidschder Stroß.

~~~

Ich komme nun zum nächste Stick,
ach do war’n eunische sehr geschickt.
So hat ne Gruppe sich vorbereit -
sie wollte wandern ganz schee weit.

Oam Rheinsteig hoann sie es Abenteuer gesucht,
unn zum Übernachte vorab es Hotel gebucht.
De Zufall will‘s - denn vun dem Hotel der Nome
ist wie hier es „Gasthaus zur Krone“

So seun se gewandert - berghoch und bergab
es wurd schun dunkel - sie warn schun schlapp
Noch zwaa Kilometer - aach wie schee,
doann kenne sie in de Kron ins Bettche geh‘.

Endlich seun se oogekumme,
unn henn ehr Gepäck vum Buckel genumme.
Sie war’n doann in de Krone drin -
unn henn gefregt, wo die Zimmer sinn.

Doch de Wert, der denkt, woas wolle die?
„ Jetzt hockt Eich erst e mol do hie“
Er fügt hinzu „mer henn koa Bett -
hier kennt ihr esse - awwer e Hotel sinn mer net“.

Do henn die Kerl ganz bleed geguggt,
als hätte sie e Abbelsin verschluckt.
Doann zeigt oaner die Buchung aus em Internet
da steht: „Gasthaus Kron mit nem scheene Bett“

De Wert nimmt den Zettel von dem oane entgäje,
unn hat vor Lache baal uffem Borrem geläje.
Er seegt: „Der Name hier, ja der stimmt schon -
awwer hier haaßt jed‘ zweit Wertschaft „Kron“.

Würd mer den Zettel mol rischdisch lese,
dann wüßt mer aach, wo es Ziel is gewäse.
De Wert hat des Hotellsche doann glei gefunne
nämlich sechzisch Kilometer flußabwärts unne.

Des war bitter, denn alle vier,
hatte jetzt koa Nachtquartier.
Sie musste die Nacht im Freie schlafe -
im wahrsten Sinne: dumm gelaafe!

~~~

Bei neie Wäschmaschine, des is halt so -
is hinne dro e Sperre dro.
Hat mer die Maschin doann uffgebaut,
do wird die Sperre abgeschraubt.

Doch oaner hat des vergesse halt,
unn trotzdem die Maschine eugeschalt.
Doann is er hoch in die Wohnstubb eneu,
und trinkt gemütlich e Gläsje Woi.

Doch im Keller koann die Trummel sich net dräje,
denn die is jo mit ner Sperr versäje.
Es rumpelt und wackelt und Stick fer Stick
is die Weschmaschin doann abgerickt.

Sie hibbt do unne rum wie bleed,
als uff oamol die Oma im Keller steht.
Sie schmeißt sich uff des Ungetüm
doch des Ding, des bleibt net stehn.

Sie hängt uff de Maschin, und die hippt als weiter,
spielt mit de Oma Hoppe Hoppe Reiter.
So ging des e Zeit long, es ist net geloue
bis endlich mol oaner de Stecker hat gezouwe.

~~~

En junge Moann hier aus em Ort,
der geht öfters gern mol fort.
So war er im Friehjohr bei ner Feier debei,
beim nem kräftische Kerl in Büttelborn drei.

Er hat dort gegesse und getrunke wie doll,
und war zu speeder Stund gerammelte voll.
Das Auto lies er in Worfelle stehn,
zu Fuß wollt er nach Hause gehn.

Er iss gelaafe, noch und nöcher,
dorch Schlampes und dorch diefe Löcher.
Dann war er uffem Acker geland,
mit Spaschelbalke - de is jo allerhand.

So stand er do - alloa und verlorn -
mied war er und hat gefrorn.
Und Dunkel war’s - er konnt nix mehr säje,
er kennt sich groad mol schloofe läje.

Gesagt, getan, ein Mann, ein Wort,
er leegt sich hin, an diesem Ort.
Zwische die Balke hat er sich hiegestreckt
und mit der Folie vun de Spaschel zugedeckt.

So schlief er in dem Acker drin -
Bis moijends die Pole gekumme sinn.
Unn die henn doann sofort entdeckt,
wie en große Spaschel seu Köppsche reckt.

Des ist jo ein prachtvoll Vieh,
unn sie renne schnell dort hie.
Unn doann seun sie glei wirrer fortgerennt,
weil oan dem Spaschel so en Kerl dro hängt.

Ich heb jetzt moi Gläsje in the Air
es Spaschellied - ei bitte sehr!

Lied: Spargellied

~~~

Bei nem Polterabend drauße beim Stoll
Do war oaner so rischdisch voll.
Und wenn mer voll is, do werd mer mied,
weil mer halt aach net mee so veel sieht.

Es war doann schun speeder, gäje drei orrer so,
do musst der Kerl mol uff de Klo.
Er is dort uff de AB gerennt,
unn mädde beim Pinkele eugepennt.

Um halb sechs moijends, do wacht er uff -
hockt immer noch uffem Dippe druff.
Jetzt will er endlich nach Haus zur Ruh‘
Doch alles war verschlosse - alles war zu.

Do hat nadierlich koaner dro gedenkt,
dass vielleicht im Haus noch oaner pennt
Unn mer hat, als die Feier ferdisch war,
alles verriegelt - is doch klar.

E bleed Situation ist hier entstanne,
warum is er aach net bei Zeite hoamgeoange?
So steht er do und reibt sich seu Aache,
unn dann jault noch die Alarmanlage.

Jetzt hat er die Boa in die Hand genumme,
unn aach glei en gute Fluchtweg gefunne.
Durchs Küchefenster ist er nach draus gekrochen -
ein dreimal Hoch - auf unsern Jochen.

~~~

En junge Mann der hat geheiert,
unn zuvor seun Junggeselle-Abschied gefeiert.
In Fronkfort warn se, veel getrunke is worn,
doch irgendwoann wollt er hoam noch Biddelborn.

So hat er sich ganz schnell verdrückt,
lies seu Kumpels in de Kneip zurück.
Der Bahnhof is ja net weit fort
in fünf Minute isser dort.

Doch er is gelaafe, immer weiter,
die Stroße wurden immer breiter.
Er leeft um fünfundzwonzisch Ecke,
stolpert iwwer Zeun und iwwer Hecke.

Ein Passant hat er dann noch em Weg gefregt,
wo’s zum Frankfurter Hauptbahnhof geht.
Der seegt nur: „ich glaab ich lach!
hier ist net Frankfurt - sie sind in Offebach!

Die Antwort hat er staunend entgäje genumme,
do is er awwer ganz schee vum Weg abgekumme.
Bis er dehoam war - war’s moijends um vier
unn do warn seu Kumpels aach schon längst hier.

~~~

Im Eigenheim kann man net ruh‘n,
denn dort gibt’s ständig was zu tun.
So oaner kloppt - des ist jo allerhand
en Fensterstorz aus seune Wand.

Unn der Storz, des riese Vieh,
soll dann enaus uff die Mülldeponie.
Doch in seu Auto - des ist sauber unn feu -
kimmt des Dreckding net eneu!

Also hat er einen super Plan,
is noch Gere in de Helvetia-Park gefaan.
Seu Transportmittel hat er schnell gefunne -
unn fer oan Euro en Eukaafswoache mitgenumme.

In den Wouwe schafft er dehoam den Storz,
unn lässt debei en große Forz.
Doann schiebt er den Wagen - was ein Genie
enaus uff die Hardt oan die Mülldeponie.

Er hat mit seiner ganzen Kraft,
den Eukaafswouwe die Brick nuff geschafft
unn runnerzus - er kennt mer glaawe,
is er uff oamol schneller gelaafe.

Endlich dort o‘kumme, seegt er „Ei guude wie,
wo soll ich doann mit meum Krempel hie?“
De Pförtner denkt, der is doch doll,
unn überlegt, woas er uffs Formular schreiwe soll.

Denn hier steht schwazz uff weiß geschrewwe,
es Nummernschild is oozu gäwwe.
Woas soll er mache - er schreibt halt hie:
Nummernschild: A L - D I.

Noch so veel Bleedsinn, trink ich en Schoppe schnell
unn wink de Leit vun de Kulturring-Kappell
Woas die jetzt speele, werd ich Euch sagen:
„ Hab mein Wagen voll geladen“

Lied: Hab mein Wagen, voll geladen

So Ihr Leut, des war’s gewese,
die Geschichte die seun all verlese.
Der Kerwespruch der ist jetzt aus -
hat’s Eich Gefalle - spart net mit Applaus.

Eunische vun Eich soache, woas e Glick,
hat koaner meu Geschichte mitgekriegt.
Denn bestimmt war vieles noch gewese,
des mer besser hier hätt vorgelese.

Doch halt, Ihr Gäst, was ist denn das?
auf meinem Zettel steht noch was!
Do fehlt noch so e Grupp - so oa
die oanzisch mit nem „Kerwespruch-Abonnement“

Drum wern ich jetzt noch was verzehle,
vun rer Grupp, die derf im Spruch net fehle.
Ich les‘ jetzt vor, horcht all gut her,
es neieste vun de Feierwehr!

Vorsjohr gabs die Geschicht, die jeder kennt,
do war oaner dorchs zu’ne Door gerennt.
Doch des war Vorsjohr - jetzt geht heiter,
mit de Fortsetzung vun der Story weiter.

Denn des Auto wurd frisch restauriert,
unn doann hoat mer‘s glei ausprobiert,
vorwärts, rückwärts, seitwärts, ran -
unn schun war’n zwaa Poste umgefaan.

Unn de Fahrer war - hier steht’s geschriwwe,
der gleiche, der den Unfug Vorsjohr hat getriwwe.
Doch aller guten Dinge, die sind drei -
Drum hast du fer neegst Johr noch en Freifahrtsschoi.

~~~

Auch der Nachwuchs unsrer Rettungshelde,
hat im Spruch hier was zu melde.
So gab’s Räje letzens, ziemlich bees,
der Jungfeierwehrmoan war schun ganz nervees.


So hockt er dehoam in seum Zimmer,
unn drause schitt’ es immer immer schlimmer.
So veel räje, in nur zäje Minuude -
des wird eunische Keller im Örtsche flute

Die Vorfreud uff de Eusatz, die war schun do
denn bestimmt geht glei de Piepser oo.
Doch nix passiert, koan Ton war zu hör’n
dut hier irgendwas de Empfang vielleicht störn?

So dut er waade, die Zeit vergeht,
als plötzlich de Alarm losgeht.
Jetzt awwer los, auf geht’s im Galopp,
im Gedanke hat er schun de Helm uffem Kopp.

Doch wie er oan de Hausdeer steht,
hat er sich nochmol umgedreht.
Er wirf en Blick in de Keller nunner,
du liewer Gott, der geht groad unner.

Der Feierwehmoann fängt o‘ zu schwitze
die Brieh, die kimmt aus alle Ritze.
Do hat’s während er uff seun Eusatz wadde tut
bei ihm de eigene Keller geflut‘.

Uff die Feierwehr wird jetzt noch oaner getrunke
drum tut Euer Schnuud in die Gläsjer dunke.
Unn die Mussik speelt - zum fuffzischsde ma‘
des scheene Lied: Tatü Tata

Lied: Tatü Tata

Meun Spruch der ist jetzt werklich aus,
doch bitte geht noch net nach Haus.
Feiert mit uns weiter die Kerwewoch
Hoamgeh‘ koann mer aach speeder noch.

Genießt die Sunn unn des scheene Wedder -
Feiert zusamme mit de Goth unn mim Pedder,
feiert mit de Familie, samt Oma unn de Kinn,
unn all, die noch hier im Örtsche sinn.

Ob Rot, ob Blau, ob Schwazz, ob Grie,
uff Biddelberner Kerb gehen alle hie.
Doch wo’s am schennste is, des wisst ihr all,
is die Biddelberner Kerb im Tornhall-Saal.

Drum lade ich Euch herzlich fer heit owend eu
Kummt in die Tornhall uff e Gläsje Woi
Dort gibt’s woas zu esse und die Musik speelt schee -
rappelt Eich uff und geht mit uns dort hee.

Ich hab’s geschafft, ich kann aach net länger bleiwe,
meu Nas die juckt und die Gase, die treiwe.
De letzte Gruß geht oan die Mussig da hinne -
Loasst uns zusamme de Kerwemarsch singe!

Lied: Kerwemarsch

  • Aus der Feder von
    Mirko Bott
  • Kerwevadder
    Tobias Best
  • Beivädder
    Jan Schneider, Christian Funk
  • Kerwewatz
    Max Kraus
  • Schmuddels
    Daniel Schildge, Norman Becker