Kerwespruch 1985

Seit gegrüßt ihr Kerweleit,
von Nah unn aus der Ferne,
Bittelberner Kerb ess heit,
wass seh ich Euch so gerne.

Die Tornhall dess unser Heim,
für die drei Kerwetage,
wir laden euch heut alle ein,
da gibt´s doch keine Frage.

So grüß ich Euch zu unserm Fest,
die Dicke und die Dünne,
seit heut unn Moje unser Gäst,
alles weitere werd sich finne.

Drum heb ich jetzt moi Gläsje schnell,
unn dodebei gibt die Kapell,
zum Grüß an unsre Gäste,
den Kerwemarsch zum Beste.

Lied: Kerwemarsch

Gar vieles wurde uns bekannt,
ob heikle Themen orra fromme,
ob hier im Ort - ob draus im Land,
heit werdd ko Blatt vors Maul genomme.

Was uns nedd bast woss uns scheniert,
dess werdd gesod ganz klipp unn klar,
dess werdd verrobbt unn kritisiert,
dess es doch Sonnenklar.

Bei uns do war de Deiwel los,
der Weu wär nemme klor,
in jeder Zeitung stand es groß,
nedd zu glaawe awwer wor.

Der Pyrot unn seun Kellermeister,
die pantschten mit Glykol,
verlassen von den guten Geistern,
und nun dem Volk zum Wohl.

Ern Rewwach honn die lengst im Sack,
der Weubauer - der klone - ess de Dumme,
es sollte dieses Lumpenpack,
fer immer un fer ewig brumme.

Trotz dem gepanschten Frostschutzweu,
do trink ich jetzt en Schluck,
die Musik speelt un däs iss feu,
auf los geht's los Ruck Zuck.

Lied: Wenn das Wasser im Rhein Goldner Wein wär

Was soll mer noch zur Politik,
eich long vazehle liewe Leit,
die Stihl werrn he unn her gerikkt,
er wisst jo längst Bescheid.

Mancher Stuhl in Bonn steht leer,
weil mer komm e traut.
Baal gibts ach ko Agente mehr,
die sind all abgehaut.

Der Bönisch hott sich abgeseilt,
dafür kam Friedhelm Ost,
der Genscher jetzt in Schweden weilt,
fregt garnet woss dess Kost.

Der Strauss fährt in die DDR,
trifft Honecker - ich was nedd wo,
ich glaab der ess e bisje Err,
woss hott den der devo.

Wo ess donn unsern Bundeskanzler,
do hert mer garnix mee,
der wor bestimmt im Kaffee-Kranzler,
unn trank dort schwarze Tee.

Bevor ich weiter redd, ehr Leit,
trink ich e Gläsje Weu,
die Kapell die speelt in dere Zeit,
e Schunkellied vom Rhei.

Lied: Hier am Rhein geht die Sonne nicht unter

Ich will jetzt Bonn verlasse,
die - mache weira er Geschichte,
ich möchte longsam gelasse,
vunn unserm Ort berichte.

Dort unne in de Mozartstroß,
er Leit mer solls nedd glawwe,
entstand ein Haus dess riese groß,
baut sicher ach kon aame.

Wo laura klone Heisjer stehn,
baut mer so e groß Kasern,
mer sieht den Mond nedd unner gehen,
wass dachte sich die Herrn.

Ein Kinnerspeelplatz wurde neu,
wo mer frieher Tog unn Nacht,
Kollrouwehott gewesche dreu,
ess werklich schee gemocht.

Betrocht Eich uff de Hinnergass,
do hott mer investiert,
die alt Schull hott mer nedd fer Spass,
vunn Grund uff renoviert.

Im Friedhof hott mer ohne Zweifel,
ne Leichehall gebaut mit Prunk,
die Sto die kame aus de Eifel,
no ja - sie kost jo ach genunk.

Ein Lärmschutzwall hott mer erricht,
weit iwwa tausend Meter,
jetzt essa ach noch grie beschicht,
ruhiger esse worn- do driwwer freut sich jeder.

Er ess gonz leicht zu finne,
der Kinnergaade Nummer zwo,
in der Ringstroß zeimlich hinne,
nur so veele Ecke soin do dro.

Drumm Ecke he unn Ecke her,
Die Baulichkeit war nötisch,
Die Kinner honn kon weite Weg nedd mehr,
bei uns ess alles möglich.

Es wird hiermit bekannt gemacht,
doch losst Eich nedd erwische,
dass keiner in die Landbach macht,
sie dut schunn stinkisch rische.

Unn woss nedd grod - werdd krumm gemacht,
die Krumme seun nedd grod,
erst wurd die Landbach grod geschafft,
jetzt wirra krumm wie schoud.

Er Leit dess war jo beinoh schlimm,
wo gestern noch die Glocke hing,
doch nedd geklaut des wär e Ding,
wo machtse jetzt blos bim bim bim.

Die katolisch Kersch sie steht nedd me,
war iwwa Nocht verschwunne,
abgerobbt unn fort - ade,
kon Mensch hottse gefunne.

Der Parre war sehr freundlich,
unn hatte mir gesacht,
dess ess nedd weiras peinlich,
ein Neubau wird gemacht.

Erst speera hott mer se entdeckt,
wo frieher stand die Dreschmaschien,
sie ess gestreche nei gedeckt,
nur fehlt der Baldachin.

Dess Blasorchester dut dort speele,
unn üwe fleißig draus,
nur e paar Eufluchlöscher fehle,
do wärs e Bienehaus.

Er Musikonde langt jetzt hie,
unn speelt dess Lied vunn dene Bie.

Lied: Mein Herz das ist ein Bienenhaus

Als erstes kam ein junger Mann,
soi Lockepracht bereits lädiert,
von einer Glatz mer noch nedd redde kann,
die Krussel sinn weis unn grau meliert.

Er hängt jetzt seine Landwirtschaft,
an den berühmten Nagel,
im Läwe hott der viel geschafft,
dass sei gesagt - gonz ohne Tadel.

Er hott ko Fraa unn ach ko Kinn,
unn dass ach werklich nix verschimmelt,
ein Schlussverkauf im wahrste Sinn,
werd alles restlos jetzt verkümmelt.

Verkümmele orra ach verscheuern,
dess wäre hier dess falsche Wort,
er dut soi Sach gonz schee verteuern,
dess ess halt jetzt soin Freizeitsport.

Es wird im ach sehr leicht gemacht,
vunn seine eigene - Berufsgenosse,
denkt mer nur an Ackerpacht,
ess der jetzt in die Höh geschosse.

Jeder will doch jeden iwwa biete,
so hinnerumm dorschs Gerschtefeld,
setzt selbst fest die Miete,
nur wäje some fetze Feld.

Wenn alles Verkaaft ess dieser Tage,
unn der Betrieb liegt still,
er sich erholt von Muh unn Plage,
der macht jetzt was er will.

Zunächst hott er sich vorgenumme,
bleibt moins länger in soim Bett,
dann werd es Frühstück eigenumme,
dess macht der glatt ich mach e Wett.

Den Hund geschappt unn ach die Flint,
so fährt er stolz dorch die Gewanne,
jetzt geht in Deckung liebes Wild,
der schießt net blos von vorn.

Un von de Musik schalls,
Der Jäger aus Kurpfalz

Lied: Der Jäger aus Kurpfalz

Ein Schiurlaub wie ess dess schee,
bei steiler Abfahrt - ab ins Tal,
durch meterhohen Pulverschnee,
auf Brettern lang unn schmal.

Ein Reitersmann ein strammer,
fuhr in den Schiurlaub,
ausgerüstet wie Franz Klammer,
ganz stolz unn voller Fraad.

Lange Fahrt unn mords Strappatze,
dann war er endlich an seim Ziel,
schlag Kaputt - nur noch Matratze,
woss zu viel es - ess zuviel.

Er konnt es kaum erwarte,
bis dass der Tag erwacht,
dass er konnt endlich starte,
ne Abfahrt wird gemacht.

Dess Frühstick nahm er halb im steh,
die Brill schun uffem Herrn,
unn jetzt enaus in tiefe Schnee,
denn dess konn schee heit werrn.

Die Trepp errunner - wie gestoche,
mit mächtig große Schritt,
do hot er sich de Fuß gebroche,
am letzte Treppetritt.

Aus dem Traum vom Abfahrtlauf,
zu springe iwwa Schanze,
do loss ich jetzt im Krankehaus,
die Puppe halt mol Tanze.

Die Musik kimmt jetzt wirra rann,
unn speelt fer unsern Reitersmann,
Auf dem Rücken unserer Pferde,
liegt das ganze Glück der Erde.

Lied: Von den blauen Bergen kommen wir

Es irrte sich ein Ehemann,
der macht zu große Schritt,
ab dem Termin er soche kann,
do wärnse dann zu dritt.

Er wettete um Fäser Bier,
so prahlte der Eunuch,
dess gibt en Bub - dess sog ich Dir,
so stets im Doktorbuch.

Es kam an Himmel der Termin,
ich mein den erstgenannte,
er irrte sich wie mir es schien,
wie sag ich´s - den Bekannte.

Wochen zogen in das Land,
kein Nachwuchs war in Sicht,
er wetterte es allhond,
dir Fraa verliert ko Gramm Gewicht.

Zwölf Monat warn verstriche,
Wett verlorn - er war verratzt,
polötzlich hott dess Baby dann gekrische,
die Bloos die war geplatzt.

Ein Mädchen das Licht der Welt erblickt,
es Gewischt war ca. siewwe Pund,
vor Freude wurd er fast verrickt,
Mutter unn Kind - sie worn gesund.

Un die Musik die speelt jetzt fein,
Schlafe mein Kindschen schlaf ein

Lied: Schlafe mein Kindchen schlaf ein

Verkaaft mer heit e Stücksche Veeh,
per Hondschlag orra zukke mit de Wimpern,
es muss in seunem Partmannee,
die Münze tüchtig klimmpern.

E bisje onnerst war jetzt der Verkauf,
dess möchte ich eich schildern,
des war ein - historischer Verlauf,
dess grenzt jo fast ons wildern.

Der Bauer der war immer brav,
verkaufte von der Weide,
sein angeborenes Lieblingsschaf,
der Käufer suchte schnell das Weite.

Nedd ohne Grund verschwand der schnell,
denn ons bezahlt unn zwaa genumme,
iiwa die Ohrn zog man ihm des Fell,
dess werd dem schlecht bekumme.

Der Bauer rennt zum Nochbar schnell,
Her du - ich sitzt asch in der Klemme,
mer fehlt e Schoff du hilfst mer - Gell,
mer misse jetzt die Waad dorch kemme.

Sie kämmten Kreuz sie kämmten quer,
ess war kons me zu finne,
sofort muß mer der Kerl doher,
ich du mich doch - fer den nedd schinne.

Wie die Geschichte ging aus,
mit dem verdammte Hammel,
dess hälste doch im Kopp nedd aus,
bei some miese Hannel.

Unn die Musik ess am schloofe,
werrn sie geweckt mit dene Schoofe.

Lied: Ei Ei die Gas (Schoof) ess Wegg

Am Weihnachtsbaum die Lichter brenne,
was glänt er festlich lieb und milde,
in der Advenszeit dut mer renne,
in Bräuschter Dennsche wie die wilde.

Denn Samstag vor dem große Fest,
kann mer en Boom sich holle,
mit kloner orra große Aest,
do seunse wie die Tolle.

Mer muß nedd ubeding dort he,
ach gibt es Christbeem hier im Ort,
nur zahle muß mer e bißje me,
unn brauch net weiras fort.

Wie jedes Johr zur Weinachtszeit,
der Beemscher hott parat,
ich hatt on kaaft er liewe Leit,
war des en Apparat.

So war es ach im letzte Johr,
der Absatz war enorm,
mir kam dess nedd geheier vor,
woss war der Kerl in Form.

Er lächelte der Umsatz steigt,
er riwwlt sich die Poote,
der letzte Boom war ach vergeigt,
er selbst hatt kon der schoote.

Soi Fraa fengt oh zu plärrn,
wie komma sowass mache,
schlog damol vor due daab Herrn,
dess ess jo werklich nedd zum lache.

Der Junior sich ins Auto schmiss,
fährt schnell noch Pfungscht eniwwa,
der hott noch Beem ich wars gewiß,
sunst schnappt die Motter iwwa.

Gesagt getan der Buh hatt Glück,
ein Baum er noch erwischte,
kam freudenstahlend dann zurück,
mit einer blauen Fichte.

Ich tue jetzt des Lied benenne,
am Weihnachtsbaum die Lichter brenne

Lied: Am Weihnachtsbaum die Lichter brenne

Zwische Tomate Kraut Gemies,
do steht seit Jahren eine Bud,
der Eigentümer ess gonz mies,
der Schlofgesell zikkt em e Schnut.

Er soll dort ubedingt verschwinne,
doch der Untermieter denkt nedd dro,
e nei Schlogstell kann doch der nedd finne.
er schleeft am liebste do.

Schikane folge noch un nöscher,
deim Kerl verderb ich dess Konzept,
der werd mer immer frescher,
die Deer hob ich ihm forgeschleppt.

Jetzt ess natürlich Dorschzug dort,
frische Luft ess gut fer Läwwer - Lung,
ach fern Gestank - der zikkt do fort,
unn hält bekanntlich jung.

Ich werr verfolge dess gezeder,
unn binn gespannt wer do gewinnt,
gewinne kann zwar jeder,
kimmt auch druff oh - wer spinnt.

Die Musik speelt fer diesen eben,
schön ist das Zugeuner Leben.

Lied: Schön ist das Zigeuner leben

Jetzt kumme noch paar Bauern rann,
woss honn die Mist gebaut,
rennt oner gleich zu dem Schanndarm,
die Strohpress wurd geklaut.

Derselbe hott ach seu Terrass,
umgebaut nach neustem Still,
die Kellersto warn ihm zu nass,
der Orewald war jetzt seu Ziel.

Dort wurd en Friedhof demotiert,
die Grobsto die warn billisch,
vor alle Dinge schee glasiert,
die nemm ich unn die will ich.

Die glänze jetzt bei Tag unn Nacht,
wie Muschelsand am Meer,
es ist schon einen wahre Pracht,
mit dem eischne Friedhof vor de Deer.

Wer Traktorn selber repariert,
vergisst ess Oel - weil es pressiert,
sich owwe dreu ach noch scheniert,
der hott sich selwer ogeschmiert.

Fährt oner hier dorch diese Stroß,
geloure harra Zwewwel,
dess Hertsche lockerte sich bloß,
uff de Gass - do leit der Schwewwel.

Behilflich warn die Leit unn schnaufe,
dess sach ich dir mein liewer Freund,
warn uffgeplatzt - en gonze Haufe,
woss honn die Leit gegreunt.

Fährt mit Kartoffel in die Stadt,
ein Opa unn seun Enkel,
zwaa Rolle er am Schlepper hat,
den Stell ich jetzt in Senkel.

Der lange Lui der kam in Sicht,
der Enkel fand in toll,
do verfärbt sich pletzlich seu Gesicht,
ei Opa - mer honn jo nur o Roll.

Woss hatte die doch fer e Glikk,
war weiras nix bassiert,
denn die Roll stand vor de Brikk,
an de Leitplank schee platziert.

Ich glaab mer honse all,
die ebbes hann pexiert,
mer hoffe doch auf jeden Fall,
dass er Eich nedd scheniert.

Wenn konner stellt im Johr woss o,
dess gäb fer unser Kerb en Bruch,
ich sog Eich hiermit - macht Eich dro,
damit ess Stoff gibt - fer de neie Kerwespruch.

Nun will ich jetzt moi Redd beschliese,
un oner hinna die Binde giese,
losst uns jetzt all zur Tornhall ziehe,
dort konn mer werklich alles krieje,
ob Schnitzel Rumsteak Rippche Worscht,
ob Schnaps - ob Woi - ob Bier fern Dorscht.

Die Musik speelt wie er jo wisst,
Tango Walzer un ach monchmol Mist.
Un stimmt nun alle mit mer eu,
die Bittelberner Kerb muss unser seu.

Lied: Kerwemarsch

  • Aus der Feder von
    Phillip Göbel
  • Kerwevadder
    Bernd Senßfelder
  • Beivädder
    unbekannt
  • Kerwewatz
    unbekannt
  • Schmuddels
    unbekannt